Filmpjes van de shows in Seaworld

Believe (met Shamu) :

Blue Horizons :

En hier hebben we plezier mee gehad : vissen die achteruit zwemmen.
Als je goed oplet, zie je af en toe een visje dat wel in de goede richting zwemt.
Dit was in het restaurant Sharks Underwater Grill (Seaworld).

Een paar filmpjes gemaakt in de Disneyparken

Hier een aantal filmpjes, gemaakt tijdens onze voorbije vakantie in de Disneyparken.



Celebrate a Dream Come True Parade (Magic Kingdom) :

Het Wishes-vuurwerk (Magic Kingdom) :

De musical Festival of the Lion King (Animal Kingdom)

deel 1 :         deel 2 : 

deel 3 :        deel 4 : 

deel 5 :  

De Finding Nemo musical (Animal Kingdom)

deel 1 :        deel 2 : 

de musical Beauty and the Beast (Disney's Hollywood Studios)

deel 1 :     deel 2 :  

deel 3 :

de musical Voyage of the Little Mermaid (Disney's Hollywood Studios)

deel 1 :    

deel 2 :

Fantasmic (Disney's Hollywood Studios)

deel 1 :  deel 2 :

************************************************************************************************************************************

Dag 20 - 5 september 2010

Hoewel we alletwee heel moe zijn, lukt het niet om een stukje te slapen. Daarvoor zijn er te veel "schokjes" door turbulentie.
Telkens we bijna slapen, worden we wakker geschud.

We waren de vlucht nochtans goed gestart met een mooie film : the Karate Kid met Jaden Smith en Jackie Chan. Mooie en recente film.
Hierna begon het draaien en friemelen en hopen dat we in slaap kunnen vallen, maar langer dan een half uurtje is me niet gelukt.
Als ik rond 7u30 (CET) naar buiten kijk, zie ik de oranje gloed van de opkomende zon.
Mooi.

Er wordt ons een broodje gebracht (met een omelet tussen die te veel paprika's bevat) en een banaan. Als ik eens rond kijk, merk ik dat (net zoals bij ons) bij bijna iedereen, na het proeven van het broodje, enkel de banaan wordt opgegeten. Die omelet is echt veel te pikant om 's morgens te eten.

Twintig minuten vroeger (om 8u10) dan voorzien landen we op Zaventem.

Ook hier lopen we zonder aanschuiven door tot aan de bagage en gewoon voorbij de douane.

Dan is het eventjes zoeken naar de juiste weg naar het treinperron en om 9u04 stappen we op de trein richting Gent.

Gelukkig is Yonah erbij, ik heb geen idee hoe ik die koffers alleen op de trein zou krijgen ( en er af ook niet).

Eénmaal aangekomen in Gent nemen we een taxi naar huis.

Na 20 dagen afwezigheid stappen we om 10u55 ons huis binnen. Vol fantastische herinneringen en nog niet helemaal beseffend dat de vakantie nu echt wel voorbij is.

In de loop van de volgende dagen zal ik nog een algemene bedenking neerpennen en ook nog een update van alle fimpjes die ik gemaakt heb. Hiervoor zoek ik nog een programma om ze iets te verkleinen (het zijn HD-bestanden, dus vrij groot).

**********************************************************************************************************************************************

Dag 19 - 4 september 2010

Deze morgen maakt de wekker ons om 7u wakker. Na het douchen wacht ons de zware taak om al de spullen juist te verdelen over de 3 koffers.
Eén koffer hadden we gisterenavond al volledig gepakt en gewogen (hij weegt 22 kg), dus die was al klaar, dacht ik toen.
Maar nadat we beide andere koffers en de handbagagekoffer gevuld hebben, blijkt er eentje 23,5 kg en eentje 24,5 kg te wegen.
Dus hupsakee, het herordenen en versteken van alle spullen begint. Pas na zo'n keer of 4 wegen en veranderen, lukt het ons om (door een aantal spullen extra naar de handbagage te verhuizen) de koffers min of meer rond het maximum gewicht te houden (2 koffers van 23 kg en eentje van 23,5 kg). Hopelijk kijkt men niet op een 1/2 kilo.
Om 8u45 bel ik de bagagedienst van het hotel en die komen, zoals gevraagd, om 9u15 onze bagage ophalen.
Wij gaan ondertussen rustig ontbijten en om 10u15 halen we onze koffers op in het bagagedepot.
Het wordt nog een hele klus om die 3 koffers, 1 trolley, 2 rugzakken, 1 schoudertas en 2 cowboyhoeden met ons tweetjes naar huis te krijgen, maar moeilijk gaat ook.

De Disney's Magical Express komt ons om 10u45 ophalen en we komen ruim op tijd aan op Orlando International.
Hier is het de bedoeling dat iedereen die geen problemen heeft (zoals gemiste vlucht, ontbrekende papieren, ...) zelf incheckt via de computers die daar staan.

Ik heb geen idee hoe dat werkt, maar gelukkig is er een vriendelijke dame van Delta die hierbij assisteert. Ik betaal 55 USD extra voor de 3de koffer en op gewicht is alles in orde.

Zonder veel wachttijd gaan we vervolgens naar de juiste gate, waar we nog eventjes tijd hebben om online te gaan. Hier is blijkbaar overal gratis draadloos internet beschikbaar.
Stipt op tijd gaan we aan boord en stijgen we op naar Atlanta.

Ik slaag er zelfs nog in om vanuit de lucht een foto van Discovery Cove en Seaworld te maken.

Netjes op tijd landen we in Atlanta en hier kunnen we gewoon doorgaan naar de volgende gate. Onze bagage wordt automatisch naar het juiste volgende vliegtuig gebracht (dat hopen we toch).

Ook dit keer vertrekken we mooi op tijd richting Brussel.

****************************************************************************************************************************************************

Dag 18 - 3 september 2010

Van zodra ik wakker ben, zoek ik op internet waar er zonnebrilwinkels zijn in de outlet malls en dat blijken er redelijk veel te zijn.
Daarna bel ik naar de Best Buy het dichts in de buurt en men kan me bevestigen dat omruiling of teruggave geen enkel probleem is, zolang we ons kasticket maar bijhebben.

Dan heb ik nog één telefoontje te doen : naar de Disney's Magical Express om onze (gratis) rit naar de luchthaven voor morgenochtend te reserveren.
We gaan eerst maar een kijkje nemen in de Premium Outlet. Dat was de eerste outlet mall die we hier bezochten.
En ja hoor, de 3de zonnebrilwinkel die we binnenstappen heeft het model "Cockpit' op voorraad en de prijs is zo'n 26 EURO goedkoper dan in België.
Jammer dat hij een nieuwe moet kopen, maar ja, dat zal hem (hopelijk) geen tweede keer overkomen. Momenteel is hij heel blij dat hij hetzelfde model gevonden heeft.

In een reisverslag van iemand op het orlando.nl forum las ik ooit dat men zo lekker kan eten in de Olive Garden, dus hier gaan we lunchen.
Wel, het moet gezegd worden : het eten is hier heerlijk.
We hebben een Franse kelner die naar hier emigreerde, dus we oefenen ondertussen nog eens ons Frans en de kelner is blij dat hij dat ook nog eens kan doen :).
We nemen de gevulde champignons als voorgerecht, Yonah een pizza en ik neem de mixed grill. Als dessert kiezen we een warme apple crostata (met vanille-ijs).Voor het eerst deze vakantie ben ik op stap zonder fototoestel, dus heb ik maar de foto's van hun website geplukt.

Na deze heerlijke maaltijd laten we ons leiden door Lucie en gaan we naar de Best Buy.
Het is hier inderdaad geen probleem, we krijgen zelfs onmiddellijk ons geld terug, zelfs zonder dat men in de doos kijkt.
Die kon even goed leeg geweest zijn ;-).
Yonah wil toch een externe harde schijf meenemen en besluit om de WD Passport 1 TB te kopen. Hij moet hiervoor een beetje meer betalen, maar die is heel compact en de prijs ligt zo'n 48 euro lager dan in België. Dus uiteindelijk is hij in de wolken met mijn gevonden oplossing.


Op de terugweg naar Orlando besluiten we om eens door Celebration te rijden.
Dit is een stadje dat volledig werd opgebouwd door the Walt Disney Company. We rijden eens langs downtown Celebration en het ziet er allemaal heel proper uit. Alle gazons zijn even hoog gemaaid, veel dure auto's voor de huizen, maar iets te gestroomlijnd naar mijn zin.

Ondertussen is het tijd geworden om de wagen terug te brengen naar Alamo, dus schakel ik onze Lucie voor de laatste keer in om ons naar de juiste bestemming te brengen.

Om 18u40 parkeer ik de auto bij het verhuurbedrijf en ga ik de sleutel afgeven.
Wanneer ik buiten rustig wacht op de shuttle die ons (gratis) terug naar het hotel zal brengen, neem ik nog een laatste foto van "mijn" Chevrolet HHR.
Ik heb hier heel graag in rondgereden.

Plots denk ik eraan : ik vergat Lucie uit de auto te halen. De trouwe metgezel die ons altijd op het juiste pad hield zo maar vergeten mee naar huis te nemen. Ik schaam me diep en ga de sleutel terugvragen; gelukkig is de shuttle nog niet langsgeweest.
Terwijl ik Lucie loskoppel, verontschuldig ik me tegenover haar. Pffff, hoe diep kan een mens zakken : praten tegen een GPS-toestel ;-).
Een paar minuutjes later pikt de shuttle ons op en brengt ons veilig en wel terug naar ons All Star Movies hotel.
We pakken alles wat we morgenochtend niet meer nodig hebben in en hierna hebben we nog de ganse avond vrij.
We kunnen best nog een korte uitstap naar Downtown Disney maken en onderweg naar de shuttle neem ik nog wat foto's in het hotel.
We bemerken dat de rit vanuit All Star Movies toch een heel stuk langer is dan vanuit Pop Century. Nog goed dat we dat tijdens onze eerste week niet elke dag moesten ondergaan.

In Downtown Disney aangekomen, stappen we eerst "Design a Tee" binnen en ik maak me een donkerblauwe T-shirt met een afbeelding van Tinkerbel op. Die kunnen we later op de avond afhalen.

We lopen daarna nog eens gans het stuk tot aan D-Street en op de terugweg eten we voor het laatst in the Earl of Sandwich.

Nadat we mijn T-shirt opgehaald hebben, stappen we naar de parking van de bussen en we hebben geluk : er staat net eentje klaar en we kunnen direct opstappen. De rit terug duurt 27 minuten, wat toch echt lang is.

Om 23u houden we het voor bekeken en duiken we ons bed in; tenslotte moeten we morgen toch vrij vroeg opstaan.

********************************************************************************************************************************************

Dag 17 - 2 september 2010

Vandaag verlaten we het Fairfield Inn by Marriott hotel, dus wil ik vooraleer weg te rijden toch nog een foto van de ingang.
Dit hotel beviel ons zeer goed en is zeker een aanrader.

Het is weeral snikheet vandaag, maar voorlopig hebben we daar niet veel last van. We zijn onderweg naar Daytona Beach.
Hier vond ik voor Yonah een winkel waar men attributen voor goocheltrucs verkoopt. Gezien goochelen toch wel als zijn hobby kan beschouwd worden, wil ik voor hem gerust eens een uitstapje naar de Daytona Magic Shop maken.
We zullen ondertussen trouwens ook eens het befaamde stadje met zijn motorrijders kunnen bekijken en de winkels gespecialiseerd in lederen vesten.

Veel verschil zullen die 240 km (heen en terug) niet maken, we legden er al zo veel meer af.

Eens in de Magic Shop lijkt Yonah de koning te rijk. Hij weet niet waar eerst kijken, terwijl hij toch al een lijstje maakte wat hij hier allemaal wil kopen.
Ik moet toegeven, zelfs ik kom hier ogen te kort. Het personeel is hier enorm vriendelijk en om het even wat we vragen, men voert de truukjes uit met plezier.
Uiteindelijk gaan we de deur uit met alles wat Yonah op zijn lijstje had staan (1 ding had men niet op voorraad, maar dat zal opgestuurd worden).

Hierna rijden we nog naar een outlet winkel voor lederen vesten, waar ik me een paar lederen handschoenen koop.Alhoewel ik dan geen Harley Davidson wil kopen, maar een Vespa, handschoenen zullen dan toch ook van pas komen.

Op de terugweg zien we een Best Buy. Yonah heeft op zijn lijstje ook nog een externe harde schijf staan, dus we springen hier eventjes binnen.

En ja hoor, de "WD My Book 1 TB" verhuist hier naar een nieuwe eigenaar.

Het wordt ons beide duidelijk dat we nog niet gegeten hebben en kiezen om iets te eten in de Mc Donalds.
Yonah bestelt voor ons 5 hamburgers, 2 cheeseburgers, 2 x frietjes en 2 frisdranken. Hierop verontschuldigt de dame achter de toog zich voor het feit dat de hamburgers vandaag niet in aanbieding staan en dat ze nu toch wel 0,89 USD kosten. Wij geloven onze oren niet; 0,70 EURO voor een hamburger en ze vinden dat hier duur !!! We maken van de gelegenheid gebruik om het gratis internet te gebruiken en een uurtje later zitten we opnieuw in de auto.

Nu zetten we toch echt wel de terugreis in; we hebben volgens Lucie nog zo'n 120 km voor de boeg vooraleer we in het laatste hotel van onze reis aankomen.

Het is uiteindelijk al 18u30 wanneer we aankomen in Disney's All Star Movies Resort. 

Nadat het nodige is uitgepakt, besluit Yonah om zijn nieuwe harde schijf eens te bekijken en dan ziet hij natuurlijk dat waar ik bij aankoop niet aan gedacht heb : gezien dit op stroom werkt, heeft die een andere stekker en is hij geschikt om op 110 V te werken, maar niet op 240 V.
Terugkeren naar de winkel is geen optie, gezien de grote afstand. Men kan hier natuurlijk een omvormer voor kopen, maar dat lijkt Yonah zoveel poespas, dat zijn stemming onmiddellijk onder nul zakt.

En dan komt moeder's hulp natuurlijk goed van pas. Ik plaats een berichtje op het vinylmation.net forum (hoewel dit niets met Vinylmations te maken heeft) en roep de hulp in van de forumleden die in de buurt van Orlando wonen. Misschien is iemand wel net van plan om zo'n externe harde schijf te kopen en kan ik de onze dan doorverkopen.

Binnen de kortste keren hebben verscheidene mensen geantwoord en wel met heel bruikbare informatie : in de US is het blijkbaar geen probleem om iets om te ruilen in een andere Best Buy winkel dan diegene waar het artikel werd aangekocht, zelfs niet als de doos werd geopend.

Dit wetende zal ik morgenochtend zo snel mogelijk naar een Best Buy in de buurt bellen om dit te laten bevestigen en dan kunnen we gaan omruilen. Yonah ziet het al weer wat zitten :).

We besluiten om nog eens naar Downtown Disney te gaan; het is de laatste avond dat we een auto ter beschikking hebben.
Onderweg naar de auto nemen we nog wat foto's van het hotel.

Yonah denkt er ineens aan dat hij nu geen zonnebril meer heeft. Hij laat horen dat hij wel graag opnieuw hetzelfde model zonnebril (Ray Ban) wil kopen, dus zoek ik voor hem op internet waar er in de outlet malls in de buurt zonnebrilwinkels zijn. Morgenvoormiddag wordt dat dan onze eerste stopplaats.

 *****************************************************************************************************************

Dag 16 - 1 september 2010

Bij reservering voor Discovery Cove was de toegang tot Seaworld inbegrepen, dus dat staat vandaag op het programma.
Het is vandaag weeral heel warm, zelfs 's morgens al.
Als we Seaworld binnenstappen, lijkt het helemaal niet druk. Elk pad dat we nemen, lijken we alleen te lopen, op enkele castmembers na.
We starten bij de Shark Encounter, omdat we hier willen reserveren om te eten. Eens dit in orde is, gaan we onder de haaien door, via de glazen tunnel. Leuk om zo maar onder ze door te kunnen stappen.

Ook bij de Wild Artic zijn we de enige bezoekers. Na een paar minuten komt er nog een gezin van 4 bij en dat is het. We stappen in de simulatiehelicopter en stijgen op.
Hadden we geweten dat dit zo zou schokken, waren we er niet ingestapt. Ik ben heel erg misselijk als dit ten einde is; Yonah net niet.

Vanuit de attractie passeer je nog wat dieren, waaronder een (slapende) ijsbeer.  

De ganse vakantieperiode hebben we hier al heel veel eekhoorns van heel dichtbij zien passeren, maar nog niet eentje zoals dit kereltje (ik heb geen idee of hij echt wel van het mannelijke geslacht is).

Die loopt gewoon tussen de benen van de bezoekers door en neemt eten uit de hand aan.

We krijgen het wat warm en besluiten om naar the Journey to Atlantis te gaan. Hier heb je een gegarandeerd bad als je op de eerste rij zit, maar wij besluiten om op de 3de rij plaats te nemen. We kunnen dit gewoon kiezen; er staat toch niemand aan te schuiven en we hebben onze boot voor ons alleen.

Zoals voorzien krijgen we een goede afkoeling, maar het water druipt niet echt van ons af. Dus ... perfecte zitplaatsen gekozen. 

Bij de uitgang van deze attractie kan je via het winkeltje een paar aquariums bekijken en o.a. deze kwallen vind je hierin terug.

Dan is het tijd voor Believe, de show met Shamu. Ik ben benieuwd, want iedereen heeft het toch over de shows in Seaworld.


Nu, het is heel mooi om te zien. Wat ons nog het meest opvalt hierbij is het patriotisme van de Amerikanen.
Nog nooit gezien dat men voor aanvang van de show vraagt aan alle militairen en/of hun familie om recht te staan om een applaus in ontvangst te nemen. Men blijft het maar over "the heroes" hebben.

 

Bij het einde van deze mooie voorstelling hebben we net tijd genoeg om naar de volgende show te gaan.
Dat is dan Blue Horizons, een show met dolfijnen en papegaaien en heel wat trapezewerk. Evengoed toch wel mooi om naar te kijken.

We hebben nog even tijd om langs de Pinguin Encounter te passeren, alvorens we aan tafel kunnen.
Leuk om eens te bekijken, maar zoals Yonah ook zegt, dat zie je bij ons in de dierentuin ook. Met uitzondering dan van het feit dat je hier vragen kunt stellen over de pinguins.

Dan is het lunchtime in de Sharks Underwater Grill. De naamt zegt het al, je zit aan een groot aquarium met haaien om te eten. Toch wel een mooie ervaring, net of je naar TV kijkt en de trage bewegingen in het water geven een heel rustig gevoel.

Samen met de heel lekkere shrimp pasta Alfredo (dat is nu niet direct een grillgerecht, maar hier hebben we zin in) die we hier eten, is dit een heel goede keuze om te komen lunchen.

Het is ongeveer 16u30 wanneer we Seaworld buitenstappen. Op uitzondering van Kraken en Manta, de 2 rollercoasters is hier niets meer dat we willen doen. Beide attracties durven we uit schrik voor pijn niet doen. Ons dagje Discovery Cove heeft ons serieuze zonnebrand bezorgt en de beugels van deze attracties zullen ons waarschijnlijk te veel pijn doen. Maar we kunnen hier best mee leven; onze dag bij de dolfijnen en in het koraalrif is ons veel meer waard dan deze 2 attracties.

Omdat we nog veel tijd over hebben, rijden we naar de Florida Mall, hier zijn we nog niet geweest.
Yonah vindt hier heel veel kleren die hij past, maar niet echt veel (enkel 2 hemdjes) dat hij goedkoop genoeg vindt om te kopen.

Jaja, hij let heel goed op zijn geld.

Morgen verlaten we het Fairfield Inn hotel en "verhuizen" we naar Disney's All Star Movies Resort, waar we onze laatste 2 nachten zullen doorbrengen.

Dus terug op de kamer hebben we nog werk genoeg, want alles moet ingepakt worden.
En dan merkt Yonah dat hij zijn zonnebril nergens meer vindt. De enige mogelijke uitleg is dat hij die ergens in een pashokje heeft laten liggen. Hier is hij niet blij mee; het is tenslotte een Ray Bann zonnebril, dus niet meteen een goedkope.

Aangezien we geen idee hebben in welke winkel hij die heeft achtergelaten en gezien veel mensen zo'n bril wel willen hebben, lijkt het me geen zin te hebben om daar morgen naar op zoek te gaan.

****************************************************************************************************************