zondag 22 augustus 2010

Dag 2 - 18 augustus 2010






Vandaag nog eens internettoegang betaald en alle mails gelezen en de dringendste beantwoord.Dus hier volgt dan ook het verslag van onze 2de dag in de USA; onze eerste kennismaking met de Disneyparken.

Als we om 9u30 onze hotelkamer uitstappen, slaat de hitte ons in het gezicht. Dat het hier warm zou zijn, dat wisten we, maar zo heet en vochtig …
Nog geen minuut later hebben we zweetparels op het voorhoofd en begint onze rug nat te worden; dat beloofd voor de rest van de dag.



We starten onze Disneyweek met een ontbijt bij Chef Mickey’s in het Contemporary Resort. Hiervoor nemen we aan ons hotel de bus naar Magic Kingdom en daar de monorail naar het Contemporary Resort. Dit is trouwens het enige hotel waar de monorail gewoon middendoor rijdt.



Hier maken we voor het eerst kennis met het Amerikaanse systeem van restaurantreservaties. Na het checken van onze naam op de reserveringslijst krijgen we een bieper mee. Pas als die begint te flikkeren (en te trillen) kunnen we aan tafel.Het ontbijt is superlekker, wat wel te zien is aan hetgeen Yonah voor zijn “eerste ronde” al wil opeten. Hierna gaat hij nog het één en ander halen. Bij het binnenkomen maakt de Disneyfotograaf een foto en die kan je dan later kopen. Hij is supermooi, maar 29,50 USD voor één foto (en die foto op CD) is me toch een beetje té veel, daarbij, er komen nog dagen en foto’s genoeg.

Om 12u15 nemen we dan opnieuw de monorail, richting Magic Kingdom (komt overeen met het Disneypark in Parijs). Na het huren van een locker, stappen we om 12u30 binnen in één van de oudere broertjes van Disneyland Paris. Hoewel het toch anders is (ook het kasteel is compleet anders), voelt het toch vertrouwd aan. Je ziet hier en daar dezelfde gevels en hoort dezelfde achtergrondmuziek.


We hadden ons voorgenomen om geen attracties te doen die ze ook in Parijs hebben, dus gaan we eerst en vooral een fastpass halen voor Splash Mountain. Met zo’n hitte kunnen we een verfrissend “bad” best gebruiken.

Hierna nemen we een kijkje bij Mickey’s PhilharMagic. Dit is een 3D-vertoning met Mickey en Donald. Hier staat op het bord dat er slechts een wachttijd van 10 minuten was, dus best doenbaar. Blijkt dat we gewoon kunnen doorstappen tot in de zaal. De airco is welkom, maar na een paar minuten krijgen we het toch een beetje koud. Hopelijk wennen we snel aan die grote temperatuurverschillen tussen binnen en buiten. De vertoning is fantastisch, hier hebben we van genoten.

Vóór het tijd is om Splash Mountain de trotseren, doen we nog The Enchanted Tiki Room. Bij deze laatste had ik gehoord dat dit iets met vogels was en dat het de moeite was. Terwijl we door de wachtrij lopen (ook hier staan we onmiddellijk aan de ingang) valt het me op dat het er toch allemaal vrij exotisch uitziet en ik begin me af te vragen of er toch geen andere dieren aan te pas zullen komen. Als ik mijn bezorgdheid over de mogelijke aanwezigheid van sl..gen aan Yonah vertel, ziet hij het ook al niet echt meer zitten.
Dus vraag ik aan de castmember of het inderdaad enkel met vogels is en zeker niet met die andere dingen. Nu, ik kan je zeggen, die castmember bekeek me heel raar en ik had geen idee waarom. Ze kon ons wel verzekeren dat er enkel vogels te zien zijn.
Tijdens de show wordt ons duidelijk waarom we raar werden bekeken : de zaal zit vol met jonge kinderen en de vogels zijn zelfs geen echte maar nagemaakte sprekende “poppen”. Ben ik blij dat de castmember bij de uitgang niet dezelfde is als die aan de ingang.



Net buiten is het tijd voor de Celebrate a Dream Come True Parade.
Mooi om eens te zien, maar hier vind ik de parade in Disneyland Paris duizend keer mooier en langer.



Hierna trekken we richting Jungle Cruise. Een boottochtje langs tropische oorden. We kunnen doorlopen tot in de boot, dus hoeven we geen fastpas te nemen.




Toen was het tijd om onze fastpassen voor Splash Mountain te gaan verzilveren. Hopend op een beetje afkoeling van de “getting soaked” die beloofd wordt, stapten we gezwind in. Hier is een fastpass echt wel een fastpass : doorstappen tot aan de start en onmiddellijk vertrekken.
Ondanks dat we, op een verloren gelopen waterspat na, volledig droog blijven, vinden we dit beiden een heel leuke attractie.

Ondertussen hebben we stilaan ons kookpunt bereikt en besluiten we ons zo’n waterverstuiver te kopen. Je ziet bijna iedereen hier zo’n ding in de hand hebben. Terwijl er een ventilator draait, wordt er water gespoten, zodat je kan genieten van de waternevel die valt waar je die hebben wil.

Wanneer Yonah  klaagt over pijn op zijn grote teen, blijkt dat die rood ziet en begint te zwellen. Dus alvorens te gaan eten in the Crystal Palace, passeren we eerst langs de EHBO-post. En ja hoor, het is een insektenbeet die onmiddellijk begint te ontsteken. Na de nodige verzorging krijgen we nog zalf en pleisters mee en dat allemaal voor de ronde som van nul euro.

Het eten in de Crystal Palace is heel lekker en tijdens het eten vermaken we ons niet alleen met Winnie the Pooh, Eyeore en Piglet, maar ook met het bekijken van (het gebrek aan) de tafelmanieren van de ons omringende medemensen. Amai, amai, wat we hier allemaal te zien krijgen.





We hebben na het eten nog ruim de tijd om de huizen van Mickey en Minnie te gaan bekijken en wat door Liberty Square te wandelen. Door de enorme hitte wordt dit wandelen in feite binnendoor van de ene winkel met airco in de andere stappen en af en toe ergens gaan zitten in een winkel om toch maar wat af te koelen. Enige nadeel: als je dan opnieuw buitenstapt, valt de hitte je nog meer in de nek.





Rest ons voor vandaag nog de Mainstreet Electrical Parade en het Wishes vuurwerk.
De parade heb ik vroeger nooit gezien in Parijs, dus was ik heel blij dat we dat hier nog kunnen meemaken. In één woord: fantastisch om te zien.




Wishes
heb ik dan wel al vele malen “bij ons” gezien, maar dat leek er nog niet op. Een mooi vuurwerk, dat wel, maar niet te vergelijken met het vuurwerk + projecties die in Disneyland Paris te bewonderen waren.



Doodmoe van het stappen én van de warmte keren we om 22u30 met de bus terug naar het hotel.
Hier gaan we nog even naar het restaurant waar we onze hervulbare beker alle eer aandoen. Gisterenavond was dit het eerste wat we gekocht hebben. Zo’n “refilable mug” is zijn geld (ongeveer 17 USD) meer dan waard.Het is ongeveer 23u30 en we besluiten om toch nog een duik in het zwembad te nemen (dat is 24u/24u toegankelijk). We zijn allesbehalve de enigen die nog in het water rondploeteren.



Mijn voeten doen verschrikkellijk pijn en dat pas na 1 dag.

Om 1u30 vallen onze ogen toe en gelukkig liggen we dan al in bed wat na te praten over deze eerste dag.



De volgende verhalen zullen mondjesmaat geplaatst worden. Gezien er hier 9,95 USD moet betaald worden voor 24u internet, zal dat niet dagelijks zijn.

****************************************************************************************************************************************